pustka

pustka {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ib, CMc. pustkatce; lm D. pustkatek {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'to, co się widzi w danym miejscu, gdy brak w nim osób, zwierząt lub rzeczy, które mogłyby lub powinny w nim być albo które zwykle w tym miejscu są': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pustka w domu, na ulicy. Zrobiła się pustka w zagrodzie po wypędzeniu owiec na hale. Na półkach sklepowych same pustki. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stan psychiczny, intelektualny, emocjonalny spowodowany zanikiem, wygaśnięciem czegoś, czyimś odejściem itp.; odczuwanie braku kogoś lub czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pustka w sercu, w głowie, w życiu. Odczuwać pustkę po czyimś wyjeździe. Nieznośna, dręcząca, straszliwa pustka. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'teren niezasiedlony, niezagospodarowany, bezludne miejsce; pustkowie'; Przeznaczyć pustki pod zabudowę.{{/stl_7}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}świecić pustkami {{/stl_7}}